hatırla sevgili replikler

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

1.Bölümden
Ahmet uçağa biner, muzaffer onu görür ve yaklaşır:

M:Ahmet bey mi?
A:Evet.
M:Telefonda görüşmüştük ben Muzaffer.
A:Memnun oldum.Size teşekkür borçluyum.Hakikatten beni çok zor bir vaziyetten kurtardınız.Yarın mutlaka Londro'da olmam gerekiyordu.Uçak bileti bulmakta nerdeyse imkansız bugünlerde.
M:Rica ederim.Eee sevim çok eski arkadaşım,her ne kadar politik görüşlerimiz bizi ayrı düşürsede..
A:İnşallah sizi meşgul durumda bırakmadık.
M:Aman efendim hiç olur mu,hem sizin gibi bi tercümeye çok ihtiyacım vardı.Londro'daki toplantı çok mühim.
A:Hakikaten öle.İnşallah netice hepimizi memnun eder.
M:İnşallah.Sizi sayın baş vekilimize taktim etmem gerekiyor.Kendisi bu hususta çok titiz,kimlerle seyahat ettiğini bilmek ister.Şevket Gürsuyu orda olduğunuzu belirtmicem,hele sevim gürsuyun yeğeni olduğunuzu bunu tamamen unutmamız lazım.Son yazısı sayın vekilimizi çok kızdırdı.Maşallah kalemi hançer gibi.
A:Öledir.Aniden kendimi bir ajan gibi hissettim.
M:Estağfurullah.Ben lüzumsuz yere tatsızlık çıksın istemiyorum o kadar,inşallah yanlış anlamadınız.
A:Hayır,hayır.
M:O halde anlaştık.
A:Anlaştık.

Ahmet,Muzaffer baş vekilin yanına doğru giderler.

M:Baş vekilim size Ahmet beyi taktim etmek isterim.Kendisi Lozan hukuktan yeni mezun oldu.Londra hukukta bir çalışmaya katılıyor.Toplantıda bize tercümelik yapıcak.
B.V:Öle mi?Tebrik ederim.
A:Sağolun.
B.V:Eğitimizde fevkalade bir fakültede almışsınız.
A:Teşekkür ederim sayın baş vekilim.
B.V:Biliyorsunuz bende hukuk mezunuyum.
A:Evet biliyorum efendim.
B.V:Mebus olduktan sonra bitirdim mamahri O zamanki imkanlar işte..
(Ahmet evet der şeklinde kafasını sallar)
B.V:Ailenizde başka hukukçu var mı?
M:Eee Sayın baş vekilim Ahmet..
R:Ailesinde çok büyük hukukçular vardır efendim.Hatta hukuk bir aile mesleğidir desek yanlış olmaz.
A:Rıza amca bu ne tesadüf (Tokalaşırlar)
R:Sahiden öle nasılsın Ahmet?
A:Teşekkür ederim.İyiyim siz?
R:Ee fena değil.Ne zamandır görmedim seni..
Aoğru İstanbul’a kışın ancak birkaç kez gelebildim.Adaya da dört yıldır ayak basmadım.
R:Ahmet’in ailesiyle ada da evlerimiz karşılıklı.
B.V:Öyle mi?
R:Öyle ya..Çocukluğunu bilirim onun.Baban nasıl?
A:İyi bildiğiniz gibi işte.
R:Babası da çocukluk arkadaşımdır.
B.V:Ne güzel.
(arkadan ‘sayın yolcularımız Uçağımız kalkmak üzeredir lütfen yerlerinize oturup kemerlerinizi bağlayın’diye ses gelir)
A:Müsadenizle ben yerime geçim.Tanıştığıma çok menun oldum sayın baş vekilim.İyi yolculuklar.
B.V:Teşekkür ederim.Sizede iyi yolculuklar.
A:İyi yolculuklar Rıza amca.
R:Londra’da görüşürüz kaybolma sakın.
A:Tamam.
M:Hayırlı yolculuklar sayın baş vekilim.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

1.Bölümden
(Teo sıcak çörekleri çıkartırken Necdet kapıdan girer)
N:Günaydın.Naber Teo.
T:Günaydın paşam.Geç kaldın bu sabah hayrola.
N:Gecenin bir vakti babam aradı..
T:Eee
N:Aklına bir şey takılmış.Nasihat üstüne nasihat çekti.Yok efendim o parayı buraya yollayın, şu senedi ödemeyi unutmayın,aman fazla kakao kullanmayın.Ee konuştu da konuştu gene sonrada beni uyku tutmadı.Ya ne adam ya bir kere itimat edemiyor bana.
T:Ee kimseye edemiyor.Ee bide uzakta şimdi..
N:Oooff! Neyse yakında dönüyorlar.Gelsin geçsin pastahanesinin başına da bizde kurtulalım..
T:Hııı!
(O sırada yasemin bisikletiyle gelir Teo onu fark eder)
T:Şii bana bak seninki geldi.(Camdan dışarı bakar ve Yasemin’i görür) Biraz daha geç kalsaydın kaçırıyordun kızı ha!
N:Şii bak tamam uzatma tamam mı?
T:Tamam kız geldi.
N:Şii bak tamam uzatma..Uzatma..
T:Tamam.
(Yasemin kapıdan girer)
Y:Herkese günaydın.
N-T:Günaydın.
T:Nasılsın Yasemin.
Y:İyim siz?
T:Bizde iyiyiz.Seni gördük daha iyi olduk.(O sırada Yasemin çöreklerin kokusunu içine çeker)
Y:Çöreklerin kokusu bütün meydanı sarmış.
N:Her zamankinden mi?
Y:Evet babam bunlara bayılıyor.
N:Bu arada Rıza amca bastonsuz yürüyebiliyor değil mi?
Y:Hıhı evet neyse geçti o korkunç günler.
N:Geçmiş olsun.
Y:Lale hala uyuyor mu?
N:Ben çıkarken daha yeni kalkmıştı.Annemler yok ya iyice saldık hiç sorma.
Y:Boşver arada lazım.
N:Hıhı (Kasaya doğru giderler) Afiyet olsun.Ee yüzme yarışları bugündü değil mi?
Y:Evet bugün iddialıyım gelicek misin seyretmeye?
N:Gelicem tabi.
T:Hiç kaçırır mıyız..
N:Teo bir gün sende benim elime düşeceksin ve o gün ben sana hiç acımıcam haberin olsun.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet yıllar sonra evine döner.

Selma-Canım,canım benim,canım.(içten bir şekilde sarılırlar.)
Ahmet-Nasılsın annecim?(Burda Cansel Elçin'e yeniden hayran kaldım.Sanki gerçek annesi,o kadar içten ki)
Selma-Şimdi iyiyim.Sen evine döndün ya,artık çok iyiyim.
-Allah nazardan sakladı Ahmet.Canım.(Sarılırlar.)
Defne-Abi,seni çok özledim.Hoşgeldin.(Koşarak Ahmet'in kucağına atlar.)
Ahmet-Dur kız deli fişek.
Defne-Canım abim.Sana taze ceviz topladım.
Ahmet-Öyle mi?Kabuğunuda soydun mu?
Defne-Soydum tabi,bak.
Ahmet-Taze ceviz nasıl burnumda tutuyor bir bilsen,ama en çok sen...
-Olmadı ki cevizler,azcık daha bekliyeydin.
Ahmet-Olsun ben onun ellerinden zehir olsa yerim.(Kardeşinin elini öper.)
Sevim-Hadi hadi,bu deli kızı beklicek olursak kavuşmamız mahşere kalıcak.(Gülüşmeler.)
Ahmet-Yazın uçakta okudum,yine onikiden vurmuşsun.
Sevim-Aman gazetenin kapanmasına vesile olur diye ödüm kopuyor ya,boşver artık.
Şevket-Hadi içeri girelim,bırakın kapı önündeki muhabbeti,hadi.
Ahmet-Gel bakalım(Kardeşini tutar.)Yürü.Hopp.(Kızı kucağına alır,gülüşürler.)
Yasemin içi giderek izler ve içeri girer.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet ıslık çalarak bisiklet sürmektedir.Diğer sokaktanda bisikletle Yasemin yaklaşır.Bir köşe başında karşılaşırlar ve yasemin Ahmet'i görünce düşer.

Yasemin-Ahh.(Ahmet hızla bisikleti durdurur ve yanına gelir.)
Ahmet-İyi misin?Yaralandın mı?
Yasemin-(Bozulmuş bir şekilde)İyiyim.Birşeyim yok.Birden karşıma çıkınca.(Ahmet durumu anlamış gibi tatlı tatlı gülümser.)
Ahmet-Kusura bakma.Neyseki biryerine bişey olmadı.
Yasemin-Ne aksilik.(Sinirle yere dökülen zerzevatları toplamaya başlar.Ahmet'de ona yardım eder.)
Ahmet-Çok üzgünüm.
Yasemin-Önemli değil.
Ahmet-Yardım ister misin?İstersen eve kadar yardım edebilirim.
Yasemin-Teşekkür ederim,gerek yok.(Hızla bisikletine biner ve uzaklaşır.Ahmet arkasından tatlı tatlı bakarken,Yasemin rezil olmanın verdiği hezimetle oflayıf puflamaktadır.Sonra ahmet Yasemin'in yere düşen küpesini alır ve arkasından bakıp gülümser.)

Yasemin sinirle odasına girer.Rezil olmuştur.Ayakkabılarını bir hışım çıkarıp kenara atar.Pantolonunun tozlanan yerine bakar ve sinirle silkeler.Dolabını açıp yeni bir pantolon çıkarır ve o sırada annesinin doğum günü için aldığı elbiseyi görür.Yatağa yaklaşır ve memnuniyetsizlikle elbiseyi evirip çevirir.

Nezahat-Beğendin mi?
Yasemin-Çok güzel anne ama...
Nezahat-Ne aması?
Yasemin-Benim için fazla abartı değil mi?
Nezahat-Çabuk giy şunu bakayım.En azından üstünde nasıl duruyor bir görelim.(Yasemin istemeye istemeye elbiseyi giyer.)Aaaa...O kadar emek harcandı.
Yasemin-Anne...Off anne nasıl giycem ben bunu?
Nezahat-Kızım bugün senin doğum günün.Abartılı olucak tabi.Canım,hem bu elbisenin nesi abartılı allahaşkına?Sana uygun sade bir elbise bulalım diye Melahat'la göbeğimiz çatladı.Dön arkanı.
Yasemin-Ufff
Nezahat-Kıpraşma.
Lale-Merhaba.
Nezahat-Hoşgeldin Lale'cim.
Lale-Hoşbulduk.Ne oluyor?
Nezahat-N'olcak yine savaşıyoruz.Tüüü tüüü tüü tüüü.Peri kızı gibi oldun maaşallah.
Yasemin-Daha çok güzel görünmeye çalışan zengin kızlarına benzedim.
Nezahat-Lale şu kıza bişey söyle allah aşkına.Bu elbisenin nesi var?Nesi abartı?
Lale-Abartılı falan değilki,harika bişey.Bayıldım.
Nezahat-O zaman dikkafalı arkadaşını ikna et giymeyecekmiş.
Lale-Aaa,niye giymiyorsun?
Yasemin-Sen ne zaman benim üstümde böyle bişey gördün Lale?
Lale-Görmedim ama artık görmek istiyorum.Bir bakar mısın?(Aynaya çevirir)Öyle yakışıyor ki.Üstelik annenin hediyesi giymemek ayıp değil mi?
Yasemin-Ahh,küpeler.(pantolonunun ceplarina bakar.)Mahvoldum.Babamın hediye ettiği küpenin teki yok.(Telaşla etrafına bakınr.)Demin sokakta düşürdüm.Bisikletle yere devrilince.
Lale-Ne diyorsun?Hiçbişey anlamıyorum.
Yasemin-Birazdan geliyorum.(Telaşla çıkar.)
Lale-Ayağına bişey giyseydin bari.

Yasemin çıplak ayak sokağa fırlar.Tam o sırada evine giricek olan Ahmet onu görür ve bir süre izler.Yasemin koşar adım uzaklaşır,Ahmet'se nereye koştuğunu anlayıp gülümser.Elleri cebinde Keyifli keyifli Yasemin'in arkasından gider.Yasemin düştüğü yere gelir ve yere eğilip küpesini aramaya başlar.Ellerini tozların içinde gezdirir ama bulamaz.Tam o sırada Ahmet yaklaşır.

Ahmet-Bunu mu arıyorsun?(Elindeki küpeyi uzatır.Yasemin şaşkın ve sevimli...Ayağa kalkar.)Yerde buldum.Arkandan yetişip vermek istedim ama o kadar hızlı gittin ki.Düşmene sebep olduğum için galiba bana biraz kızgındın.(Yasemin mahçup bir ifadeyle küpeyi alır.)
Yasemin-Hayır kızgın değildim.
Ahmet-Bana öyle geldi o zaman.Defne'yle yollamayı düşünüyordum.Neyse lüzum kalmadı.
Yasemin-Teşekkür ederim.Benim için çok kıymetliydi.(Yürümeye başlar.)Bu sabah babam doğumgünü için hediye etmişti.(Ahmet dikkatle onu izliyordur.)
Ahmet-Hımm.Demek bugün doğum günün.Tebrik ederim.
Yasemin-Teşekkür ederim.Kabalık ettiysem özür dilerim.Yani düştüğüm zaman..Kendimi aptal gibi hissetmiştim.(Ahmet geri çekilip onu şööyle bir bakar ve gülümser.)
Ahmet-Hepimizin başına gelebilir...Bende sık sık düşerim.(Yasemin utangaçca gülümser.)
Yasemin-Öğleden sonra doğumgünü partim var.Yani...(Duraksar.Heyecandan kalbi durucak.)
Ahmet-Yani...(Sende az değilsin,anladında... )
Yasemin-(Yasemin hızla içini çeker ve sonunda cesaretini toplar.)Gelirsen memnun olurum.
Ahmet-Gelirdim ama havaalanına gitmem lazım.Bir arkadaşımı karşılıcam.Sonrada onu yalnız bırakmam ayıp olur.
Yasemin-Onuda getir.İsterse oda gelebilir.
Ahmet-(Gülümser)Olur.Burayı ve arkadaşlarımı çok merak ediyordu.Hemde hepsini bir kerede tanımış olur.(Yasemin mutluluk sarhoşu...)
Yasemin-İyi o zaman.(Arkasını dönüp uçarcasına ilerler.Ahmet onu şööyle bir süzer.)
Ahmet-Doğum günü elbisen bu mu?
Yasemin-Evet.Annemin sürprizi.(Elbisesinin eteklerini iki yandan tutar.)
Ahmet-Çok güzel bir elbise...(Yasemin'in yüzüne bakar.)Sanada çok yakışmış.(Az çapkın değil. )Herkesten önce ben mi gördüm yoksa?
Yasemin-Öyle oldu.(Şimdi bayılıcak. Mest olmuş bir şekilde,suratında kocaman bir gülümseme ilerler.Ayakları yere değmiyordur adeta.Ahmet onun arkasından bakar ve ayaklarının çıplak olduğunu farkeder.Muzip muzip gülümser.)
Ahmet-Görüşürüz.(Yasemin ona döner.)
Yasemin-Tamam.(Yerinde hafifçe zıplar ve arkasını dönüp uçarcasına uzaklaşır.)

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

2.bölümden...

Necdet,Lale,Yasemin,Ahmet,Michelle ve arkadaşları sinemadan çıkıp Necdet’in teklifiyle pastaneye gelmişlerdir…

PASTANEDE…
Necdet: Ee filmi nasıl buldunuz bakalım?
Ahmet:Michelle ilk defa bir Türk Filmi izliyor.Asıl onun fikri nedir merak ediyorum.(Michelle’ye döner.)
Michelle: Çok enteresan…Yani bu filmdeki aşk bize benzemiyor.
Necdet: (Gülümser ve cevap verir.) Evet bizde aşklar tutkuludur biraz.
Michelle: Aşk her yerde tutkuludur.bizde daha rahat,yani seviyorsan.Engel yok,perkisyon yok.(Bu kelimeye pek anlamadım yanlış olabilir…)
Yasemin: Bu filmde geleneklerimizi pek görmediniz.Görmek için asıl Anadolu’da geçen bir filmi izlemeniz lazımdı.
Michelle: Ama sizler İstanbul’da bile rahat değilsiniz.Doğru değil mi?
Arkadaş grubundan bir erkek: Doğru.üstelik bu noktaya gelinceye kadar baya yol almışız.Ama daha ziyade kadınlar baskı altındalar.
Necdet: Ben senin gibi düşünmüyorum.Hele hele kadın haklarıyla ilgili.( Etrafa bakınarak) Mustafa Kemal’in liderliğinde biz çok mühim adımlar atmadık mı?(Ahmet başıyla onaylar.)
Teo şaşırır,Necdet Teo’ya göz kırpar,Ahmet devam eder.
Ahmet: Mesela oy hakkı kadınlara daha önce verildi.
Gruptan bir kız: Katılıyorum.Şimdi kızlar erkekler bir arada partilerde eğlenebiliyoruz daha önce bu hayal bile edilemezdi.
Necdet: (Michelle’ye hitap ederek) Hah bak bu söylediğin belli bir kesim için doğru tabii ama yine de Cumhuriyet’ten sonra gelinen nokta bence münakaşa kabul etmez.
Gruptan başka bir erkek: Yine de bir Avrupa ülkesi gibi değil ama …
Necdet(Kendinden emin) Evet,tabii.Ama bu normal değil mi?Her toplumu kendi değerleri belirliyor.Her şeyin bir sırası var.
Michelle(Ukala bir tavırla) Türkiye daha gelişecek tabii.Filmde bunu anladım.Aşklar kapalı,platonik…
Yasemin: Sizce nasıl olması gerekiyor?
Michelle(Yine kendinden emin): Bakışmak yetmez.Aşk için ölünür mü?Sevgili gitti onu bekle.Bu çok saçma.
Yasemin: (O da kendinden emindir.) Yine saçma olsun?Bunun gerçek hayatta çok karşılığı var.
Michelle(İnanmamışçasına): Sahi mi?Gerçek hayat böyle mi?
Yasemin(Oturma pozisyonunu değiştirir,kendinden fazlasıyla emin tavrıyla Ahmet’e döner): Bundan sonra biraz hızlı konuşabilirim,Michelle anlamayabilir.Ona sen tercüme eder misin?(Ahmet’ten onayı alınca Michelle’ye döner.) Bir Fransız okulu bitirdim,çok da cahil sayılmam.Evet,benim için aşk uğruna ölünecek bir şeydir.Zaten bu kadar kuvvetli hissetmiyorsan o nasıl aşk olabilir?Ve evet aşık olduğum kişiyle birlikte olamazsam(Necdet dikkatle Yasemin’i dinliyordur.) hayatta başka biriyle birlikte olmam.Başka bir birlikteliğin hiçbir önemi yoktur.Gerekirse ömür boyu sevdiğimi beklerim.Eğer kavuşamıyorsam ona uzaktan bakmak bile bana yetebilir.Platonik aşk derin bir mevzu bence.Tabii bunlar sadece benim görüşlerim.Az gelişmiş ülkeye ait bir genç kızın görüşleri. (Necdet hayran bir biçimde Yasemin’e bakıyordur.) Üstelik bundan dolayı hiç mi hiç utanmıyorum.Ama anladığım şu ki siz benim hissettiklerimin hiçbirini hissedemeyeceksiniz.Gerçek aşk duygusunu yani. (Michelle Ahmet’e bakar.) Ne yazık … Gelişmiş bir ülkenin insanı olmak böyle bir şey demek ki. (Şımarık bir kız çocuğu gibi gülümsüyordur.)
O sırada fayton sesi duyulur.
Lale: Yasemin annen …Yasemin o yöne bakar. Yasemin’in anne ve babası yanlarından geçer.Annesi Yasemin’i görür.
Yasemin: Eyvah!Fena yakalandım.Sinemadan sonra eve gitmek üzere söz vermiştim. (Yerinden kalkar.)Herkese iyi geceler.
Oradakiler: İyi geceler …
Ahmet: (Michelle’ye döner): Ne söylediğini anladın mı yoksa …
Michelle: Tercümeye gerek yok.Anladım.
Yasemin hızla bisikletinin yanına gider ama acele ederken hatıra defterini düşürür …

Zavallı Yasemin kendi sözleriyle çelişecek!!

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Yasemin : Nasıl buldun Michelle'i yakışıklı mı ?
Lale : Sus Allah’ını seversen Yasemin Resmen şok geçirdim. Nerden aklımıza gelirdi.
Yasemin : Gelmeliydi. Nden erkek oldugunu düşündük ki
Lale : Çünkü bunu arzu ettik . İşimize geliyordu.
Yasemin : Artık Ahmet konusu burda kapanmıştır .
Lale : Neden ?
Yasemin : Birde soruyorsun Lale kızın elini biran olsun bırakmadı,yanak yanaga dans etmeler ,Burun buruna konuşmalar, pasta yedirmeler Yani utanmasalar .....
Lale : Öpüşecekler
Yasemin : Sus yüreğime indirme şimdi
Lale : Dur bakalaım acele etme daha kızın Ahmet için ne ifade ediyor bilmiyoruz.
Yasemin : Bilmiyomuyuz? Şaşkın kafamıza bi türlü girmiyo desek daha doğru olur .
Işık : Ablaaa
Yasemin :Ne var Işık
Işık : Hümeyra ablalar kalkıyor
Yasemin :Neyse bu korkunç parti bitiyor gel...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Michelle: Burası çok güzel
Ahmet : Evet
Ahmet : Günaydın
Michelle :Günaydın Yasmin
Yasemin : Günaydın
Ahmet : Michell’e adayı gezdireceğim, nereden başlasam acaba ?
Yasemin : Aşıklar yolu uygun düşer. Bu mevsimde özellikle güzeldir. İyi geziler ..
Ahmet : Teşekkür ederiz
Michelle : Aşıklar yolu mu? ne demek yani!
Ahmet : Yolda anlatırım hadi hoppp

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet: Bugün seni yalnız yakalamak için çok çaba sarfettim, ama olmadı... Defteri vermek için yani... Seni incittiğimiz için çok üzgünüm...Resme çok kabiliyetin var...

Yasemin:Tabii sen de defteri gördün...

Ahmet: Kendimi alamadım Yasemin...Beni affet... Yalnız merak ettiğim (Yasemin'e yaklaşır)...Beni nasıl bu kadar iyi tanıyabildin?Bu kadar mesafe varken, bu nasıl oldu?Hangi ara? (Yasemin'e hafifçe eğilir, bakışlarını kısarak) Neden utanıyorsun...Yasemin... (eliyle Yasemin'in yanağını okşayarak) yüzüme bak lütfen...bunda utanılacak ne var?Böylesine hissetmek için ömrünü verenler var.Lütfen birşeyler söyle Yasemin (Yasemin dumur olmuştur )Böyle susmak sana yakışmıyor...Yasemin... neler oluyor...bu mucize gibi birşey...gerçek olamayacak kadar güzel...Yasemin...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

3.bölümde dansederlerken çalan parça...

Kadri Cerrahoğlu'na ait...

seni sevmem de haksız
sevdim demem de haksız
fakat ne çok insafsız
simsiyah bakışların

bir ılık gece gibi
simsiyah bakışların
aşk dolu rüya gibi
simsiyah bakışların

o ne bakışlar öyle
taş mı olaydım söyle
beni çıldırtan böyle
simsiyah bakışların

bir ılık gece gibi
simsiyah bakışların
aşk dolu rüya gibi
simsiyah bakışların

deli ettin beni sen
senin oldum artık ben
bayram etsin o gülen
simsiyah bakışların

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet,babası ve halası Menderes’ten gelen iş teklifi üzerinde konuşuyorlardı.O sırada Defne geldi.Ahmet onu görüp;
Ahmet: Gel bakalım güzel kız …
Ahmet’in babası: Ne o?Pek kederli görünüyorsun.Gel gel.Gel şöyle. (Defne gelip babasının kucağına oturur.)
Defne: Deniz babasıyla Ankara’ya gidiyor.Temelli.
A.B: Hıı…Hani Galatasaray’a gidecekti o?
Defne: Babası Ankara’ya tayin olunca fikir değiştirmiş.
Ahmet’in halası: Aaa Mehmet Ankara’ya mı tayin olmuş?Pek hızlı değil mi?
O sırada Işık hızla içeri girer.
Işık: Deniz sizde mi?
Defne: Yoo
Işık: Ben de sana vedaya geldi sanmıştım.Kaç saattir ortada yok.
Ahmet’in babası: (Merakla) Nasıl ortada yok?Ne demek ortada yok?
Işık: Evde değil.Meydana da baktık,her yere baktık yok.
Ahmet’in halası: Aaa
Ahmet: Napalım?
A.B: Ahmet sen gidip bir bakıver.(İkisi de ayağa kalkar.)Belki bir yardımın dokunur.
Ahmet: (Kızları alıp) Gelin bakalım.

Yaseminlerin Evi

Rıza Bey telefonla etrafı soruşturmuştur.Ahizeyi yerine bırakır.
Yasemin’in annesi: Ne oldu?
Rıza Bey: Karakoldan bir haber yok.Hastaneden de. Nerde olabilir bu çocuk ya!
Mehmet: Denize girmeye kalkmasın?
Yanlarında çalışan kız: Yok canım!Eve geldi.Odasına girerken ben gördüm.Sonra yer yarıldı yerin içine girdi sanki.
Mehmet: Ne zaman geldi?Saat kaçtı?
Yanlarında çalışan kız:Yani …Saati bilmiyorum da siz salonda Rıza Bey’le konuşuyordunuz.
Y.A:Hah münakaşanızı duydu üzüldü çocuk tabi.
Rıza Bey: Yasemin nerede?
Y.A: Geliyor.Necdet’e yardım ediyordu az önce arayıp haber verdim.
O sırada merdivenden ayak sesleri gelir herkes oraya bakar.Gelenler Ahmet,Işık ve Defne’dir.
Ahmet: Işık’tan öğrendik.Yeni bir haber var mı?
Rıza Bey: Maalesef ama dört koldan aranıyor.
Yasemin koşarak gelir.
Rıza Bey: Hah
Yasemin: Buldunuz mu?
Y.A: Hayır kızım.
Ahmet: Hava karardı acele etmeliyiz.Biz de birkaç gruba ayrılıp aramaya devam edelim.
Y.A: Hah
Mehmet: Ben bütün adayı turladım hiçbir yerde yok.Yok hiçbir yerde yok!
Ahmet: Olsun tekrar tekrar bakalım ne kaybederiz?
Mehmet: (Telaşla) Ben maden tarafına gidiyorum.
Rıza Bey (eşinin kolundan tutup): Biz de nizam sokaklarına bakalım yürü.
Evden çıkarlar.
Ahmet kızların kendi aralarında konuştuklarını fark eder.Onlara yaklaşır.
Ahmet: Defne …Deniz’le ilgili bildiğiniz bir şey varsa söylemeniz lazım.
Kızlar bakışır.
Defne: Ne olacak ki?
Ahmet: (Çömelir) Bilmiyorum.Siz ikiniz fısır fısır ne konuşuyordunuz böyle?
Işık (uzun bakışmalardan sonra): Bakılmayan bir yer var.
Defne(devam eder) ama orası gizli bir yer.Söyleyemeyiz,sır.
Ahmet: (Defne’nin elinin tutar) Böyle durumlarda sırlar ifşa edilebilir. (Yasemin’e bakar) Hem biz sırrınızı tutacağımıza söz veriyoruz.
Yasemin: (Başını sallar) Evet ben de söz veriyorum.
Işık: Peki…

Onları gizli yerlerine götürürler …

Ahmet: Burası bizim metruk ev ya.Necdet’le gelirdik,gizli toplantılar yapardık …
Işık: Hayır burası bizim gizli yerimiz!
Ahmet gülümser.Eve bakar.
Ahmet: Metruk ev hala vazifesini yapıyor demek ki …Dikkatli olun.Yavaş…
İçeri girerler.
Kızlar: Denizzzzz
Ahmet: Deniz?
Işık: Deniz burada mısın?
Yasemin: Deniz neredesin?
Kızlar: Deniiiz
Ahmet: Deniiiz.Denizzz burada mısın Deniz?
Yasemin: (Işık’a) Gel.
Işık: Deniz burada mısın?
Deniz ışıktan uyanır.Yerde bir battaniyenin üstünde yatıyordur.
Ahmet: Hah
Deniz: Kız milletine güven olmaz zaten.Herkesi toplayıp getirmişsiniz.
Yasemin: Bizden başka kimse yok Deniz.Seni çok merak ettik kızlarda söylemeye mecbur kaldılar.
Ahmet: (Bir an Yasemin’e bakar): Sırrınıza sadık kalacağız söz.Ama artık eve gidiyoruz.Hadi bakalım…Herkes seni arıyor.Hadi…
Yasemin(Elini uzatır.): Hadi gel.
Deniz yerinden kalkar.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Işık Ahmet'e babasının onu çağırdığını haber vermiştir.Ahmet,Rıza Bey’lere giderken Yasemin de evden çıkıyordur.Karşılaşırlar …
Ahmet: Günaydın Yasemin.Geçmiş olsun.
Yasemin: Teşekkür ederim.
Ahmet:Baban beni çağırmış da size geliyordum.
Yasemin: Hıhı
Ahmet: Seninle acil konuşmamız lazım Yasemin.Defter hakkında …
Yasemin'inin annesi gelir.
Y.A: Günaydın Ahmet
Ahmet: Günaydın
Y.A: Rıza yukarda seni bekliyor.
Yasemin: İyi günler Ahmet.
Ahmet: Sana da.
Y.A: Annene selam söyle.Koştu geldi dün sabah Yasemin için.Ne kadar teşekkür etsek azdır.
Ahmet: Onun vazifesi bu.
Y.A: Emine size çay hazırladı yukarda.Maalesef biz terziye gidiyoruz. (Yasemin annesinin koluna girer ve çekiştirir)Randevumuz vardı da kusura bakma.
Ahmet: Rica ederim.
Y.A: (Yasemin’e döner.) Ne bu acele?İki laf konuşturmadın çocukla …

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Yasemin ve Ahmet'in vapura binmek icin gidişleri ve otelden bir part

Gülerek gelirler...
Yasemin:Nerdeyse kaciriyorduk...
Ahmet:Tam zamaninda geldik.(şaşkın şaşkın etrafa bakar)
(biletçiye) Bizden baska yolcu yokmu
Biletci:Yok efendim,sis nedeniyle seferler iptal edilmis durumda!
Yasemin (büyük saskinlik icinde):Ne??!!...
Biletci:Seferler iptal edildi!
Yasemin (endiseyle Ahmete döner):Ne yapacagiz simdi??
Ikisi de saskin bir halde etraflarina bakinirlar...

Yasemin haber vermek icin evi arar,babasi açar telefonu...
Riza:Alo
Yasemin:Babacigim,adaya gecemedim vapur seferleri iptal edildi...
Riza:Iptal mi edildi?
Nezahat:(telasli) Ne olmus??
Riza:Ne oldu ki??
Yasemin:Cok yoğun sis var...
Riza:Nereden ariyorsun sen..?
Yasemin:Postaneden ariyorum
Riza:Istanbuldaki evin anahtari yaninda mi?
Yasemin (üzülerek):Hayir yok...
Bu arada Ahmet yanina gelir
Riza:Hay allah...Ne yapsak ki...?
Yasemin ve Ahmet birbirilerine bakar,Ahmet gülümser...
Riza:Bristol Otel'e git,Yasemin
Riza:Senin icin bir oda ayirtiyorum
Yasemin:Bristol Otel mi?
Ahmet sırıtır...
Riza:Evet,ben hemen ariyorum...tamam mi kizim?
Yasemin:Tamam babacigim,tesekkür ederim!
Yasemin :(ahmete dönüp)Bu gece Bristol otelde kaliyorum,babam yer ayirtiyor...
Ahmet:(Yasemin'e muzipçe bakar)Demek ki bende Bristol Otel'de kaliyorum!
Yasemin:(yadırgamış ama sevinmiş bir şekilde)Bu münasip mi?
Ahmet:Ne münasipi??...(anladı oo anladıı )
Yasemin:Seninle ayni otelde kalmamiz...
Ahmet:Bence bir mahsuru yok,ama seni tedirgin edecekse bunu kimseye söylemeyiz!
Yasemin Ahmet'in bu tavrina sasirir ama ayni zamanda hoslanir...
Ikiside gülüserek giderler...

Otelde...

Yasemin ve Ahmet'e odalari gösterilir,ilk Yasemin gelir arkasindan Ahmet birbirlerine bakıp gülümserler,ikisi de iceri girer ve adamlar gittikten sonra tekrar kapiyi acarlara emin olmak icin gitiklerine bakip birbirilerine döner ve de gülerler...
Ahmet:(sessiz bir sekilde) 10 dakika sonra otelin arka sokaginda bulusalim,sonra seni cok güzel bir lokantaya götürecegim...
Yasemin:(heyecanla) Tamam...

Ondan sonra ikisi de odalarina girerler...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

YASEMİN’İN İTİRAFI
Yasemin ağlayarak salondan ayrılır ve bahçeye gelir. Arkasından da Ahmet. Ahmet konuşmak için Yasemin’in yanına gelir.

Ahmet: Yasemin neden ağlıyosun? Neden bu kadar öfkelendin anlamıyorum? Evet haklısın yaptığmız kötü bişey hepimizin zayıf anları olabilir bilmez misin? İnsaqn değil miyiz? Sen hiç hata yapmadın mı? Kurallara uymayan bişey... Michel’e lüzumundan fazla yüklendin. Bir özrü hak etti bence.
Yasemin: (Ahmet’e dönerek) Bir özrü hak etti mi, ben mi ondan özür diliycem asıl o benden özür dilemeli?
Ahmet: Senden özür mü dilemeli? Nasıl yani neden senden?

Yasemin pot kırdığını fark eder bu sırada Nejdet salondan çıkmış onları izlemeye başlar.)

Yasemin: Yani defterin sahibinden...
Ahmet: Biliyosun onu bulamadık.
Yasemin:Yazdıklarını okumaktan arayamadık desen daha doğru.
Ahmet: Defterin sahibini neden bu kadar koruyosun Yasemin? (Anlar) Yasemin yoksa...
Yasemin: Evet sahibi benim, defterin sahibi benim. Tamam mı? Artık gidebilir miyim?

Yasemin ağlayarak kapıya doğru yönelir Nejdet onun ve Ahmet’in yanına gelir.

Nejdet: Yasemin iyi misin?
Yasemin: İyiyim.
Nejdet: Hadi içeri girelim o zaman!!!
Yasemin: Siz girin ben eve dönüyorum.
Nejdet: Neden parti daha yeni başladı?!!
Yasemin: Benim için bitti.
Nejdet: O zaman sana eve kadar refakat ediyim ister misin?
Ahmet: Bunu ben de yapabilirim. Nede olsa partinin organizasyonuyla sen ilgileniyorsun Nejdet.
Yasemin: Kimse rahatsız olmasın. Kendim gidebilirim. Ayrıca dışarıda bir fayton bekliyo zaten.
Ahmet: Yine de ısrar ediyorum. Lütfen Yasemin.
Yasemin: (sinirlenerek) İçeride arkadaşın seni bekliyo Ahmet ona karşı ayıp olmaz mı? İyi geceler. (der ve gider)

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Kahvaltı sırasında

Ahmet: Küçük hanım masanıza oturabilir miyim?
Yasemin (ciddiyetle): Tabii, buyurunuz beyefendi...
Ahmet (karşısına oturur): Teşekkür ederim...
Garson(gelir): Ne içersiniz beyfendi?
Ahmet: Küçük hanım?
Yasemin: çay lütfen...
Ahmet: bana da çay lütfen...
Garson gider.
Yasemin: Senin kadar iyi artist değilim. Bütün gece yan yana uyuduğumuzu o kadar iyi saklayamam.
Ahmet: Bu numarada fazla uzun süremez zaten. Dikkatle bakan bir göz vaziyetimizi hemen anlar...
Yasemin: Peki vapurda nasıl gideceğiz...
Ahmet: Yine sen önden gidersin. Ben de tam karşına otururum. Tüm yol boyunca birbirimize bakarız?
Yasemin: Adada herkesin içinde nasıl eskisi gibi davranacağız...
Ahmet: Dün geceden sonra hiç bir şey eskisi gibi olamaz.
Yasemin (güler): benim için değişen bir şey yok. Hayatı değişen sensin...
Ahmet Yasemin'e bakar...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Koruda,eğik kayanın orada

Ahmet: Yasemin ben böyle kaçamak görüşmekten çok sıkıldım. Lokantadan kaçışımız ikimize de yakışmadı.
Yasemin: Evet... Ben de çok utandım.
Ahmet: Birbirimizi seviyoruz artık bunu herkes bilsin... Yeter!
Yasemin: Yani evdekilere mi söyleyeceğiz? Sahi mi?
Ahmet: Tabii, artık zamanıdır bence...
Yasemin: Peki ne söyleyeceğiz....
Ahmet (Yaseminin elini tutar): Birbirimizi sevdiğimizi söyleyeceğiz..
Yasemin: Onlar da bize aferin diyecek... Çok kızacaklar ahmet
Ahmet: olabilir ama alışacaklar...
Yasemin: Ya bizi görüştürmezlerse...
Ahmet: Eğer ciddi olduğumuzu anlarlarsa yapamazlar...
Yasemin: Nasıl olacak bu iş...
Ahmet: Nişanlanırız... Zaten okulun bitmeden evlenemeyiz...
Ahmet (Yasemin'in elini tutar ve öper): canım benim...
Yasemin:Sen ne dedin(sırıtır)...
Ahmet (yeniden yaseminin elini öper): Sonsuza kadar elimi bırakma dedim... Bundan sonra bir an bile yanımdan ayrılma dedim ve dedim ki...
Birbirlerini öperler...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Otel odasında...

Ahmet: Yasemin...
Yasemin: Bu gece senin yanında kalabilir miyim?
Ahmet:---
Yasemin ona yaklaşır ve Ahmete sarılır. Ahmetse hafifçe gülümseyerek kapıyı kapatır. Yasemin başını kaldırınca Ahmet elini Yaseminin yüzüne götürür ve Yasemini öper. Yasemin gözlerini açınca birbirlerine gülümserler ve Yasemin yatağa doğru gidince Ahmet onun elini tutarak onu durdurur.
Ahmet: Yasemin... Şu an hayatımın en mutlu anı. Kalbim duracak gibi ama yanımda kalmana izin veremem meleğim... Daha ileri gidemeyiz.
Yasemin: Neden?
Ahmet(Gülümser): Öyle temiz öyle masumsun ki... Elini bile tutarken ödüm kopuyor.
O zaman Yasemin ona sımsıkı sarılır.
Yasemin: O zaman izin ver yanında uyuyayım. Bütün gece seni seyrederim. Seyrederken uykuya dalar giderim...
Ahmet ilk önce ne yapacağını bilemez ama sonra kararını verir ve Yaseminin elini tutarak yatağa doğru götürür. Yatağa yan yana oturarak birbirlerine bakmaya başlarlar...

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet'in Yasemin'in camına çakıl taşı fırlatışı sonrası...

Yasemin odasından içeri girer.Sıkıntıyla yatağına oturur.O sırada Ahmet pencereye taş atar.Yasemin pencereden bakıp Ahmet’i görür.
Ahmet: [eliyle işaret ederek] arkaya…arka tarafa,arka tarafa.Oldu mu?
Yasemin başını sallar.Arka tarafta buluşurlar.
Yasemin: Baban bizde.
Ahmet: Biliyorum.Rıza Amca’yla konuşması gerekiyor.Durum çok ümitsiz Yasemin.
Yasemin: Sevim Abla’yı görebildiniz mi?
Ahmet: Maalesef.Müsade etmediler.Sen bizimle ilgili konuşabildin mi evdekilerle?
Yasemin: Hıhı…
Ahmet: Ne dediler?
Yasemin: Tahmin ettiğin gibi çok kızdılar.
Ahmet: bizimkiler de öyle.
Yasemin: Ayrılmamız mı gerekecek?
Ahmet: Asla! [Yasemin’in belinden tutar ve kendine çeker.] Asla senden ayrılmam! [Yasemin birilerinin görmesi korkusuyla etrafa bakınır.] Gerekirse bütün dünyayı karşıma alırım.Sabırlı ol meleğim sabırlı ol.Bunu bir yaz aşkı sanıyorlar,Biz hayatımızın aşkını bulduk haberleri yok. Ama halam beni anladı biliyor musun?
Yasemin: Öyle mi?Ne dedi?
Ahmet: Sonunda gerçekten aşık olduğumu…Ayrıca seni çok sevdiğini söyledi.
Yasemin: Sahi mi?
Ahmet: Seni kim sevmez?Göreceksin bu kötü günler mazide kalacak ama önce halamı o berbat yerden çıkartmamız lazım.
Yasemin: Hıhı.
Ahmet: Hadi git artık.Ortadan kaybolduğun anlaşılmasın.Yarın her zamanki yerde buluşuruz tamam mı?
Yasemin: Hıhı
Bakışlarını bir süre birbirlerinden ayıramazlar.Sonra Yasemin kapıyı kapatıp gider.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Y: Necdet…Sen de mi uyuyamadın?
N: Evet, sen niye kalktın?
Y : Bir türlü uyku tutmadı. Baktım dönüp duruyorum, Lale’yi uyandırmamak için kalkayım bari dedim… O zaman birbirimize arkadaşlık ederiz biraz.
N : Ederiz tabi. Gelsene.
(Otururlar.)
Y : Ahmet’le bozuştuk biliyorsun değil mi?
N : Biliyorum.
Y : Babam hakkında ileri geri konuşunca dayanamadım ben de bir şeyler söyledim. Onu kızdıracak şeyler.
N : Tahmin edebiliyorum.
Y : Haksız mıyım ama?
N : Sen babana düşkünsündür. Ben bilirim bunu.
Y : Bilirsin.(Yasemin gülümser)
N : Ama merak etme. Bu dargınlık çok fazla sürmez öyle.
Y : Öyle mi diyorsun?
(Sessizlikten sonra)
Y : Bu işler neden bu kadar zor?
N : Nedenini bilseydik zaten kolay olurdu. Bu da işin cazibesini yok ederdi tabi.
Y : Doğru… Ne cazibe ama öldürücü…
(Damdan düşer gibi bir soru…)
Y : Necdet sen hiç âşık oldun mu?
(Necdet güler)
Y : Afedersin bu çok özel bir soru galiba. Sormamam gerekirdi.
N : Yoo, ben buna cevap verebilirim galiba… Oldum, evet… Hem de harika bir kıza aşık oldum.
Y : Sahi mi? Tanıyor muyum? Kim?
N : İşte buna cevap veremem.
Y : Peki nasıl biri? Biraz anlatsana, n’olur, çok merak ettim…
N : Çok güzel, ışıl ışıl biri… O kadar parlak ki o içeri girdiği zaman her şeyin rengi soluveriyor.
Y : Aah, ne güzel!...
N : Çok canlı, çok neşeli… O kadar neşeli ki onun yanındayken bütün sıkıntılar yok oluveriyor. Ve çok akıllı… O kadar akıllı ki yanındayken duygularımı anlayacak diye ödüm kopuyor.
Y : Bütün bunları ona söylemedin mi yoksa?
(Yasemin’in elleri Necdet’in elleriyle buluşur)
N : Hayır.
Y : Neden?
N : Çünkü o başkasını seviyor.
Y : (yüzünü buruşturur)Haksızlık bu…
N : Niye?
Y : Çünkü böyle bir aşka herkes sahip olmak ister. O kadar güzel ifade ediyorsun ki bunları duymalı.
N : Ama başkasını seviyor.
Y : Aptalın tekiymiş.
(Necdet “Hayır” der gibi başını sallar, Yasemin’in gözleri yaşarır)
Y : Bugün çok sulu gözlüyüm kusura bakma.
N :Hissî olmanın nesi kötü ki?
Y : Sen de öylesin. Bu tarafını hiç bilmiyordum. Bence ona söylemelisin. Mutlaka söylemelisin.
N : Söylemeye çalıştım.
Y : Eee?...
N : Anlamadı.
Y : Ama bu kız da yani!...
N : Bu arada bu konu aramızda sır olarak kalacak tamam mı?
Y : Tamam.
N : Lale’ye gevezelik etmek de yok.
Y : Yok.
N : Eee, şimdi ne yapalım? Satranç oynar mısın?
Y : Oynarım.
N : Anlaşıldı, bu gece bize uyku yok.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet’in Yasemin’e Yazdığı Mektup…

Yasemin,
Sana ne kadar hasretim tahmin edemezsin. Sanki hayat durdu. Sanki artık yaşamıyorum, kalbim atmıyor, nefes alamıyorum. Sen benim ışığımsın. Senden ayrı bir saniye bile geçirmek istemiyorum. Beni affet sevgilim. Sana olan aşkımın büyüklüğünü anlamam için biribirimizden ayrı geçen ilk saniye yetti de arttı bile.Şimdi lütfen pencereden dışarı bak.

Ahmet

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Ahmet- yasemin Bristol

Yasemin hüzünle yatağa bakarken Ahmette başını Yaseminin başına yaslar...

YasemiN: O zaman ne kadar da mutluyduk... Hiç böyle olacağını tahmin edebilir miydik?... Ahmet.. Biz neden bu kadar talihsiziz, neden her şey bize engel oluyor?
Ahmet Yasemini belinden tutarak kendisine çevirir.
Ahmet: Talihsiz miyiz? Hiç sanmıyorum. Herkes böyle bir aşka sahip olabilir mi? Biz çok talihliyiz...

Ahmet gülümseyerek alnını Yaseminin alnına yaslar ama Yasemin çok mutsuzdur, Ahmetten ayrılarak yatağa oturur. Ahmette Yaseminin yanına oturur.
Yasemin: Şimdi evlenmiş olabilirdik? Senin karın olabilirdim...
Ahmet elini Yaseminin yüzüne götürür.
Ahmet: Olacaksın birtanem... Olacaksın...
Yasemin inanmayan bir tavırla başını sallar ve ağlayarak yatağa uzanır. Ahmette Yaseminin yanına yan olarak uzanır.
Ahmet elini Yaseminin yüzüne götürür. Yaseminin bu üzüntüsü onu çok etkilemiştir.
Ahmet: Sen zaten benim karımsın... Gerisi formalite... ben sana ömür boyunca bağlandım Yasemin...
Yasemin: Bende...
İyice ağlamaya başlar.
Yasemin: ben de...
Ahmet hemen parmaklarıyla gözlerini siler, onu öyle görmek öyle zordur ki onun için elleri titremektedir...
Ahmet: Ağlama sevgilim.. Ağlama... Senin üzülmene dayanamıyorum.
Yasemin gözlerini kapatır ama hala ağlamaya devam ediyordur.
Ahmet: Bu kötü günler geçecek... Geçecek...
Ahmet Yasemini gözünden ve alnından öper...
Ahmet: Kalbim... Kalbim... Kalbim tamamen senin... Seni çok seviyorum. Çok mutlu olacağız.
Yasemin o zaman gözlerini açar.
Yasemin: Ya o gün hiç gelmezse??
Ahmet: Olur mu öyle şey... Gelecek, gelecek bana güven...
Yasemin yeniden gözlerini kapatır, artık ağlamıyordur... Ahmet ona bakarken hafifçe gülümser ve onu tekrar öper...
__________________

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Yasemin annesinin gidişini seyrettikten sonra Ahmete bakar.
Yasemin: Her şey için çok teşekkür ederim Ahmet...
Ahmet hafifçe gülümser: Teşekkür etme, bu aramıza mesafe koyuyor...
Ahmet Yaseminin ellerini tutar ve üzüntüyle yasemine bakar
Ahmet: Senin üzüntünü içimde hissediyorum Yasemin...

Birazdan Ahmet ve yasemin koltukta sarılmış oturuyorlardı. Ahmet başını Ahmetin göğsüne koymuştu.
Yasemin: Böyle kalbinin üzerinde uykuya dalsam ve her şeyi unutsam...
Ahmet: Sabırlı ol meleğim... Rıza amcanın sağlığı yerinde buna memnun olmalıyız...
yasemin evet, anlamında başını sallar.
Ahmet: Ben evden ayrıldım Yasemin...
Yasemin başını Ahmetin göğsünden kaldırarak gözlerine bakar.
Yasemin: Evden mi ayrıldın, neden?
Ahmetse sanki Bristolde gibi onun yüzünü inceliyordur.
Yasemin: Avukat olmak istemene çok kızdılar değil mi?
Ahmet bunu konuşmak istemiyordur. Aynı şekilde Yasemini incelemeye devam eder ve gözlerine bakar.
Ahmet: Bristole yerleştim... Birlikte uyuduğumuz odaya...
Yasemin gülümser: Sahi mi?
Ahmet gülümseyerek ona başını sallar ve dudaklarını Yaseminin alnına götürür.
Ahmet: Bütün gece seni düşünerek uyudum... O gece hiç uyumamıştım. Sanki gökyüzünden bir melek yanıma düşmüştü.
Yasemin hafifçe gülümsedi.

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

8. Bölümde

- Lütfen bunu yapma..
Yasemin beni utandırıyorsun....
- Senin mendilin o kadında ne arıyor ?
Ne vakit alındı, ne vakit ütülendi ve geri getirildi....
Çok özel ve yakın bir münasebet mevzubahis sanki...
- Yanlış düşünüyorsun..
- Michelle'le paylaştığın ama benimle paylaşmak istemediğin bir yakınlıktan bahsediyorum...
- Bu sözler karşısında kendimi müdafaa etmem mümkün değil.O kadar ağır ki, ne söylesem altından kalkamam.Böyle olmasını hiç istemezdim. Sen kalemini kırdın Yasemin..(Adam hukukçu ya...) Kararını verdin. Beni idama mahkum ettin bile..Üstelik en büyük cezayı aşkımıza kestin.Ama daha çok bana olan güvensizliğine kırıldım.Birlikte kurduğumuz hayallere....yaşadığımız onca şeye rağmen hakkımda böyle düşünebilmene....Sen hala benim için ne ifade ettiğini anlayamamışsın... Ne yazık..ne yazık Yasemin.....

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

YASEMİN:Sen resmen bir kadınla...
AHMET:Sakın cümleni bitirme.. Çok fena birşey söyleyeceksin belli..
YASEMİN: O zaman bana o kadının kim olduğunu açıklaman lazım Ahmet.
AHMET:Bir tanıdık dedim. Yetmiyor mu? Bana güvenmiyor musun?
YASEMİN:Kim olduğunu niçin açıklamıyorsun ?
AHMET:Çünkü, çünkü açıklayamam
YASEMİN:Açıklayamaz mısın? Aramızda sırlar mı olmaya başladı.
AHMET:Yasemin, bana güvenmelisin.
YASEMİN:Sana bir mektup verdi gördüm.Söylesene neydi o mektup, kime yazılmıştı? Yoksa sana mı? Bunun ayaküstü bir randevu olmadığı o kadar belli ki
AHMET:Lütfen bunu yapma, Yasemin ben utandırıyorsun.
YASEMİN:Senin mendilin onda ne arıyordu? Ne vakit ütülendi ve geri getirildi. Çok özel ve yakın bir münasabet mevzubahis sanki
AHMET: Yanlış düşünüyorsun
YASEMİN: Michelle paylaştığın ama benimle paylaşmak istemediğin bir yakınlıktan bahsediyorum.
AHMET: Bu sözler karşısında kendimi müdafaa etmem mümkün değil.O kadar ağır ki ne söylesem altından kalkamam sen kalemini kırdın yasemin kararını verdin
beni idama mahkum ettin bile üstelik üstelik en büyük cezayı aşkımıza kestin. Ama daha çok bana olan güvensizliğine kırıldım. Birlikte kurduğumuz hayallere yaşadığımız onca şeye rağmen böyle düşünmeme sen hala benim için ne ifade ettiğini anlayamamışsın.. Ne yazık, ne yazık yasemin

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

Hatırla Sevgili 5. bölüm

Lale: Sevgiyi ne sanıyosun sen grip gibi bir şey mi?
Yasemin: Keşke öyle olsaydı bir ilaç alırdım bu kadar acı çekmezdim.

Hatırla Sevgili 2. bölüm

YASEMİN: Kendimi külkedisine benzetiyorum. Birden sihirli bir biçimde elbisem oldu. Atların çektiği bir arabayla partiye gidiyorum ama prens benim farkımda değil
LALE : Masal da öyledir yaa baloya gidene kadar prens kızın varlığından bile haberdar değildir ama sonraa ....
__________________
Hatırla Sevgili 8. bölüm

YASEMİN HATIRA DEFTERİ : Tam iki ay yirmi altı gün oldu. Onu son görüşüm olduğunu bilseydim başka türlü bakardım yüzüne. Her detayını inceler ezberlerdim. Bütün kızgınlığıma rağmen hala hayatımın aşkı olması inanılır gibi değil. Onu deliler gibi özlüyorum.

1.Bölümden
Ahmet uçağa biner, muzaffer onu görür ve yaklaşır:

M:Ahmet bey mi?
A:Evet.
M:Telefonda görüşmüştük ben Muzaffer.
A:Memnun oldum.Size teşekkür borçluyum.Hakikatten beni çok zor bir vaziyetten kurtardınız.Yarın mutlaka Londro'da olmam gerekiyordu.Uçak bileti bulmakta nerdeyse imkansız bugünlerde.
M:Rica ederim.Eee sevim çok eski arkadaşım,her ne kadar politik görüşlerimiz bizi ayrı düşürsede..
A:İnşallah sizi meşgul durumda bırakmadık.
M:Aman efendim hiç olur mu,hem sizin gibi bi tercümeye çok ihtiyacım vardı.Londro'daki toplantı çok mühim.
A:Hakikaten öle.İnşallah netice hepimizi memnun eder.
M:İnşallah.Sizi sayın baş vekilimize taktim etmem gerekiyor.Kendisi bu hususta çok titiz,kimlerle seyahat ettiğini bilmek ister.Şevket Gürsuyu orda olduğunuzu belirtmicem,hele sevim gürsuyun yeğeni olduğunuzu bunu tamamen unutmamız lazım.Son yazısı sayın vekilimizi çok kızdırdı.Maşallah kalemi hançer gibi.
A:Öledir.Aniden kendimi bir ajan gibi hissettim.
M:Estağfurullah.Ben lüzumsuz yere tatsızlık çıksın istemiyorum o kadar,inşallah yanlış anlamadınız.
A:Hayır,hayır.
M halde anlaştık.
A:Anlaştık.

Ahmet,Muzaffer baş vekilin yanına doğru giderler.

M:Baş vekilim size Ahmet beyi taktim etmek isterim.Kendisi Lozan hukuktan yeni mezun oldu.Londra hukukta bir çalışmaya katılıyor.Toplantıda bize tercümelik yapıcak.
B.V:Öle mi?Tebrik ederim.
A:Sağolun.
B.V:Eğitimizde fevkalade bir fakültede almışsınız.
A:Teşekkür ederim sayın baş vekilim.
B.V:Biliyorsunuz bende hukuk mezunuyum.
A:Evet biliyorum efendim.
B.V:Mebus olduktan sonra bitirdim mamahri O zamanki imkanlar işte..
(Ahmet evet der şeklinde kafasını sallar)
B.V:Ailenizde başka hukukçu var mı?
M:Eee Sayın baş vekilim Ahmet..
R:Ailesinde çok büyük hukukçular vardır efendim.Hatta hukuk bir aile mesleğidir desek yanlış olmaz.
A:Rıza amca bu ne tesadüf (Tokalaşırlar)
R:Sahiden öle nasılsın Ahmet?
A:Teşekkür ederim.İyiyim siz?
R:Ee fena değil.Ne zamandır görmedim seni..
Aoğru İstanbul’a kışın ancak birkaç kez gelebildim.Adaya da dört yıldır ayak basmadım.
R:Ahmet’in ailesiyle ada da evlerimiz karşılıklı.
B.V:Öyle mi?
R:Öyle ya..Çocukluğunu bilirim onun.Baban nasıl?
A:İyi bildiğiniz gibi işte.
R:Babası da çocukluk arkadaşımdır.
B.V:Ne güzel.
(arkadan ‘sayın yolcularımız Uçağımız kalkmak üzeredir lütfen yerlerinize oturup kemerlerinizi bağlayın’diye ses gelir)
A:Müsadenizle ben yerime geçim.Tanıştığıma çok menun oldum sayın baş vekilim.İyi yolculuklar.
B.V:Teşekkür ederim.Sizede iyi yolculuklar.
A:İyi yolculuklar Rıza amca.
R:Londra’da görüşürüz kaybolma sakın.
A:Tamam.
M:Hayırlı yolculuklar sayın baş vekilim.
__________________

~duygusal admin~ Mesaj Sayısı : 251 Kayıt tarihi : 27/03/07

1.Bölümden
(Teo sıcak çörekleri çıkartırken Necdet kapıdan girer)
N:Günaydın.Naber Teo.
T:Günaydın paşam.Geç kaldın bu sabah hayrola.
N:Gecenin bir vakti babam aradı..
T:Eee
N:Aklına bir şey takılmış.Nasihat üstüne nasihat çekti.Yok efendim o parayı buraya yollayın, şu senedi ödemeyi unutmayın,aman fazla kakao kullanmayın.Ee konuştu da konuştu gene sonrada beni uyku tutmadı.Ya ne adam ya bir kere itimat edemiyor bana.
T:Ee kimseye edemiyor.Ee bide uzakta şimdi..
Nooff! Neyse yakında dönüyorlar.Gelsin geçsin pastahanesinin başına da bizde kurtulalım..
T:Hııı!
(O sırada yasemin bisikletiyle gelir Teo onu fark eder)
T:Şii bana bak seninki geldi.(Camdan dışarı bakar ve Yasemin’i görür) Biraz daha geç kalsaydın kaçırıyordun kızı ha!
N:Şii bak tamam uzatma tamam mı?
T:Tamam kız geldi.
N:Şii bak tamam uzatma..Uzatma..
T:Tamam.
(Yasemin kapıdan girer)
Y:Herkese günaydın.
N-T:Günaydın.
T:Nasılsın Yasemin.
Y:İyim siz?
T:Bizde iyiyiz.Seni gördük daha iyi olduk.(O sırada Yasemin çöreklerin kokusunu içine çeker)
Y:Çöreklerin kokusu bütün meydanı sarmış.
N:Her zamankinden mi?
Y:Evet babam bunlara bayılıyor.
N:Bu arada Rıza amca bastonsuz yürüyebiliyor değil mi?
Y:Hıhı evet neyse geçti o korkunç günler.
N:Geçmiş olsun.
Y:Lale hala uyuyor mu?
N:Ben çıkarken daha yeni kalkmıştı.Annemler yok ya iyice saldık hiç sorma.
Y:Boşver arada lazım.
N:Hıhı (Kasaya doğru giderler) Afiyet olsun.Ee yüzme yarışları bugündü değil mi?
Y:Evet bugün iddialıyım gelicek misin seyretmeye?
N:Gelicem tabi.
T:Hiç kaçırır mıyız..
N:Teo bir gün sende benim elime düşeceksin ve o gün ben sana hiç acımıcam haberin olsun.